Leesmenu 4 mei

 

Dodenherdenking 

Leesmenu 4 mei. Dodenherdenking. Twee minuten stilte.  Op dat moment rouwen we niet alleen om de gesneuvelde soldaten en onschuldige oorlogsslachtoffers. Ook de doden in ons eigen leven staan op in onze herinnering. Elk jaar opnieuw.

In het avondgebed op 4 mei is er eveneens aandacht voor dodenherdenking. David rouwt na de dood van zijn rivaal Saul en zijn beste vriend Jonathan nu ook om de vermoorde legeraanvoerder van Saul in 2 Samuël 3 vers 33.

‘En over Abner zong de koning dit klaaglied:
‘Ach Abner, moest je dan zo eerloos sterven?
je voeten niet in ketenen gekluisterd.
Je was het slachtoffer van misdadigers’

Het ging om een wraakactie van Joab, die in aan  hoofd van Davids troepen stond.  Hij zette daarmee Abner de moord op zijn broer Asaël betaald.

David wist daar niets van. Sterker nog: Abner had zich even te voren onder zijn macht gesteld en beloofde hem alle Israëlieten te verzamelen voor een verbond met David. Toen Joab hoorde dat David Abner in dienst zou nemen en samen met hem een feestmaal had genoten, stond zijn besluit vast: Abner uit de wegruimen!

Als je het leest, ben je geneigd te denken: eigen schuld, dikke bult. Is het niet wat overdreven van David om nu ook nog te willen rouwen om iemand die hem zo heeft vervolgd? Die hem zelfs na Sauls dood nog steeds de oorlog verklaarde?

Voor veel Nederlanders die de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt, is het al net zo moeilijk te begrijpen dat sommigen op 4 mei ook de Duitse oorlogsslachtoffers willen herdenken…

Davids rouw

Wie David beter leert kennen in zijn Psalmen ontmoet een diep bewogen en hartstochtelijk mens. Die Psalmen gaan over zijn  levensweg, beschreven in de beide Bijbelboeken  Samuêl 1 en 2.

David is iemand van wie je letterlijk kunt zeggen dat hij alle hoeken van de hel op aarde heeft gezien. En toch raakte hij nooit zijn Godsvertrouwen en zijn band met de Almachtige kwijt.

David beseft maar al te goed dat zijn koningschap alleen bestaat ‘bij de gratie Gods’. Omdat God het hem zelf gegeven heeft.  Omdat God hem geroepen had tot die taak. Wie of wat was hij nou helemaal? Een  jongen nog, een simpele herder die dag- en nacht met eigenwijze en koppige schapen op trok in een wildernis vol gevaren.

God gaf hem de overwinning op Goliath met een onbeduidend steentje uit zijn slinger. God gaf hem het koningschap over Israêl  op zijn tijd. En God stuurde hem jarenlang  de woestijn in. Hij bespaarde hem geen ellende, maar hield hem springlevend. Zo kreeg hij een training in geduld, in nederigheid en ootmoed als basis onder zijn koningschap.

Alleen vanuit alles wat David heeft meegemaakt en wat hij van Gods liefde en trouw heeft gezien, is  zijn rouw misschien beter te begrijpen.

©Elise G. Lengkeek

De Bijbeltekst in dit fragment is ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, een uitgave van Jongbloed, Heerenveen © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap

Morgengebed lezing

Keer terug naar Morgengebed

 Middaggebed lezing

Keer terug naar Middaggebed

Avondgebed lezing

Keer terug naar Avondgebed

 Nachtgebed lezing

Keer terug naar Nachtgebed

Deel dit bericht via Twitter

 

 

Start The Conversation

Leave a comment

You must be logged in to post a comment.