Leesmenu 18 juli

Morgengebed lezing

• Psalmen 90
• Job 5

Keer terug naar Morgengebed

 Middaggebed lezing

• Psalmen 91, 92
• Johannes 10

Keer terug naar Middaggebed

Avondgebed lezing

• Psalmen 93
• Job 6

Keer terug naar Avondgebed

Nachtgebed

• Psalmen 94
• 2 Tessalonicenzen 3

Keer terug naar Nachtgebed

Leesmenu 18 juli

Wat voor vrienden zijn jullie?

24 Wijs me op mijn fouten, dan zal ik zwijgen;

vertel me: Wat heb ik verkeerd gedaan?

25 Eerlijke kritiek is te verdragen,

maar jullie verwijten betekenen niets.

26 Waarom veroordelen jullie wat ik zeg?

Gaan mijn wanhopige woorden langs jullie heen?

 

Avondgebed Job 6 verzen 24-26

 

De Bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan de Groot Nieuws Bijbel met Deuterocanonieke Boeken (Met aantekeningen), ©Nederlands Bijbelgenootschap & Katholieke Bijbelstichting 1999.

Elifaz’ raad aan Job

Elifaz is de eerste die het zwijgen doorbreekt. Hij is ontdaan over de felheid waarmee Job zichzelf en zijn geboortedag vervloekt. Job moet volgens hem inzien dat hij de Almachtige tegenover zich heeft, die de rechtvaardige beloont en de goddeloze straft.

Het probleem met Elifaz is dat hij over God waarheden verkondigt die hij toepast op zijn manier van kijken: Job moét wel in het geheim gezondigd hebben, anders zou hem dit niet overkomen zijn. Wanneer hij zich nu maar bekeert en vertrouwt op die grote, almachtige God, in plaats van Hem aan te klagen, verlost God hem uit zijn lijden.

Wat voor vrienden zijn jullie?

De woorden van Elifaz werken op Job als een lap op een rode stier. Zijn verwijt is bitter als gal: wat voor vrienden zijn jullie eigenlijk?  Hij klaagt  niet alleen Elifaz aan, maar ook zijn metgezellen. Jullie hebben me al die jaren gekend en nooit heb ik jullie om iets gevraagd of geprobeerd voor mijn karretje te spannen, zegt Job.

In plaats van vage beschuldigingen aanhoren, wil Job dat ze met kritiek komen die hout snijdt. Aanwijsbare fouten of nalatigheden: laten ze daarmee voor de dag komen. Wat voor vrienden zijn jullie, dat je in paniek raakt over mijn ellende als je die niet direct kunt plaatsen? Job raakt hier de kern van werkelijk liefde hebben voor je naaste.

En ik vraag me nu af:  hoe vaak ben ik zelf  niet weglopen voor iemands verdriet waarop ik geen antwoord had?